25/4/24

Ζητούμε τη βοήθειά σας

 



Αγαπητοί φίλοι,

Η Ένωσή μας προχώρησε πέρσι στην αντικατάσταση των παλιών, σάπιων ξύλινων πορτών στις τουαλέτες ενός από τα σπιτάκια του συγκροτήματος που φτιάχτηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1995 με νέες από αλουμίνιο.

Όλοι εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για την αναγκαία αυτή ανακαίνιση που έκανε την κατασκηνωτική ζωή των παιδιών μας πιο άνετη και πιο ασφαλή.

Φέτος τα οικονομικά μας δεδομένα δεν επαρκούν να κάνουμε το ίδιο για το 2ο σπιτάκι (από τα 3 συνολικά) παρ' όλο που το θέλουμε πολύ όλοι. 

Απευθυνόμαστε λοιπόν στα μέλη και τους φίλους μας, σε όσους στηρίζουν εδώ και χρόνια την απρόσκοπτη λειτουργία της κατασκήνωσης. Ο προϋπολογισμός του έργου για 8 πόρτες και κουφώματα από αλουμίνιο είναι 4.000 €.

Εάν πολλοί δώσουν από λίγα ο σκοπός μας θα επιτευχθεί. Ανοίγουμε έναν κουμπαρά για το έργο αυτό και σας καλούμε να τον γεμίσετε. Είναι ο μοναδικός τρόπος να χαρούμε ένα έργο στην κατασκήνωση που θα μείνει...

Ευχαριστούμε πολύ!. Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες να είναι μαζί μας.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ & ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ


Αρ. Λογαριασμού ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

225/29610838

ΙΒΑΝ: GR 2201102250000022529610838

Για όλες τις δωρεές εκδίδονται αποδείξεις. 

Για να σας τις στείλουμε εύκολα, σημειώστε το ονοματεπώνυμο και το τηλέφωνο στην κατάθεση. 

Ή επικοινωνήστε μαζί μας με email: gexapatrwn@yahoo.gr



Οι 3 Σταυροί

 


Ἕνας πατέρας τῆς Δύσεως τῆς πατερικῆς ἐποχῆς, ὁ ἅγιος Αὐγουστίνος εἶπε: Γνωρίζω τρεῖς σταυρούς: Ἕνα σταυρὸ ποὺ σώζει. Εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. 

Ἕνα σταυρὸ διὰ τοῦ ὁποίου σώζεται ὁ ἄνθρωπος. Εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ καλοῦ ληστῆ, τοῦ ἐκ δεξιῶν του Χριστοῦ σταυρωθέντος. 

Γνωρίζω κι ἕνα τρίτο σταυρό, ποὺ σὲ κάνει νὰ χάνεσαι γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ ἐξ ἀριστερῶν τοῦ Χριστοῦ σταυρωθέντος ληστῆ. 

Οἱ τύποι αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, τῶν δύο ληστῶν, ἀντιπροσωπεύουν ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. 

Ὁ σταυρὸς τοῦ ληστῆ τοῦ ἐκ δεξιῶν παίρνει μέσα του, παίρνει ἐπάνω του τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ σώζεται. 

Ὁ σταυρὸς τοῦ ἀριστεροῦ ληστῆ ἀντιπροσωπεύει τὴ μερίδα ἐκείνη τῶν ἀνθρώπων, ποὺ δὲν δέχονται τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ χάνονται. Γενικὰ ὅμως τὸ σταυρὸ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν ἀποφύγομε κατ’ οὐδένα τρόπο.


π. Δημήτριος Στανιλοάε (†)

Συζήτηση για βιβλία

 


Την Παρασκευή 26 Απριλίου 2024 στις 5 μ.μ., 

οι συγγραφείς μας π. Γεώργιος Χριστοδούλου, κ. Σοφία Κατάρα-Ξυλογιαννοπούλου και κ. Δέσποινα Ανταράκη

θα φιλοξενηθούν στην εκπομπή «Απόγευμα στον 89,5» του κ. Αντώνη Γιαννακόπουλου στην Εκκλησία της Ελλάδος,

όπου θα συζητήσουν σχετικά με τα βιβλία

«Το ομορφότερο Πάσχα του Αναστάση», «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής» και «Η αναπνοή της ψυχής» αντίστοιχα.


21/4/24

Ε΄ Κυριακή Νηστειών –της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

 


Η οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο τον 6ο αι. όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Ιουστινιανός. Μέχρι το 12 χρόνια της έμενε με τους γονείς της, αλλά στην ηλικία αυτή έφυγε από το σπίτι της και τα επόμενα 17 χρόνια ζούσε μέσα στην αμαρτία. Η ζωή της ήταν μακριά από τον Θεό και υπέκυπτε αμέσως σε όλους τους πειρασμούς που της έβαζε ο διάβολος. Έτσι κατάντησε να είναι μια αμαρτωλή γυναίκα, με τόσο σκοτισμένο μυαλό, που δεν μπορούσε ούτε να αναλογισθεί το κακό των πράξεών της.

Κάποτε, ανέβηκε στο πλοίο στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και με άλλους προσκυνητές αποβιβάσθηκε στις ακτές της Ιουδαίας με προορισμό τα Ιεροσόλυμα. Εκεί, όπως κάθε χρόνο, θα γιορταζόταν πανηγυρικά η Ύψωση του Σταυρού. Όταν η Μαρία ακολούθησε από περιέργεια τους ανθρώπους που έμπαιναν μέσα στον ναό για να προσκυνήσουν τον Σταυρό του Κυρίου, μια αόρατη δύναμη την σταμάτησε, καθώς πήγαινε να περάσει την πόρτα. Στην αρχή δεν κατάλαβε τι συνέβαινε, αλλά μετά, καθώς προσπάθησε και για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά και δεν κατάφερε να περάσει, μια αναλαμπή αναφάνηκε στο σκοτισμένο μυαλό της. Ο πανάγαθος Θεός επέτρεψε να αντιληφθεί ότι εξαιτίας των πολλών της αμαρτημάτων και της άσωτης ζωής της δεν ήταν δυνατόν να μπει στον ναό μαζί με τους άλλους χριστιανούς. Έπεσε τότε κάτω στο έδαφος και παρακάλεσε θερμά την Παναγία να της επιτρέψει την είσοδο στον ναό, κι αυτή από κει και πέρα θα ζούσε μακριά από κάθε αμαρτία και θα αφιέρωνε τη ζωή της σ΄ Αυτήν. Πράγματι, την αμέσως επόμενη φορά που η Μαρία κατευθύνθηκε προς τον ναό, μπήκε ανεμπόδιστα μέσα και προσκύνησε με δάκρυα τον Τίμιο Σταυρό. Και δεν λησμόνησε αυτό που υποσχέθηκε στη Θεοτόκο. Παίρνοντας μαζί της δυο ψωμιά, αποσύρθηκε στην έρημο του Ιορδάνη.

Γύρω από την έρημο υπήρχαν κάποια μοναστήρια. Σ΄ ένα από αυτά, μεταξύ των ασκητών, ζούσε κι ο αββάς Ζωσιμάς, ένας γέροντας ιερέας, ευσεβής αλλά, προπαντός, ταπεινός. Στο μοναστήρι αυτό υπήρχε συνήθεια στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής όλοι οι μοναχοί να βγαίνουν έξω στην έρημο και να ασκούνται μόνοι τους στην  προσευχή και τη νηστεία μέχρι την Κυριακή των Βαΐων, οπότε και επέστρεφαν, για να περάσουν όλοι μαζί τη Μεγάλη Εβδομάδα και να γιορτάσουν το Πάσχα. Έτσι κι ο αββάς Ζωσιμάς, μόλις άρχισε η Σαρακοστή, αναχώρησε για την έρημο του Ιορδάνη, όπου περνούσε τις μέρες του προσευχόμενος. Ενώ πλησίαζαν οι μέρες για να επιστρέψει στο μοναστήρι, συναντήθηκε με έναν άνθρωπο ασκητικό και αδύνατο, που φορούσε κουρέλια. Έτρεξε από πίσω του και όταν τον πρόφτασε και τον σταμάτησε, με μεγάλη δυσκολία διαπίστωσε ότι επρόκειτο για γυναίκα. Ο Ζωσιμάς, αντιλήφθηκε ότι είχε μπροστά του έναν ξεχωριστό άνθρωπο και τον πίεσε να του διηγηθεί τη ζωή του. Η Μαρία, αυτή ήταν η ασκήτρια της ερήμου, διηγήθηκε εξομολογούμενη στον αββά όλη την προηγούμενη ζωή της. Ήταν ήδη 47 χρόνια στην έρημο, χωρίς να συναντήσει άνθρωπο. Τρεφόταν με τα ελάχιστα που μπορούσε να της δώσει ο χώρος. Του είπε ότι τα 17 πρώτα χρόνια που κατέφυγε στην έρημο μετανιωμένη για την παλιά αμαρτωλή ζωή της δεχόταν καθημερινά πόλεμο από τον διάβολο, αλλά στη συνέχεια η χάρη του Θεού και οι πρεσβείες της Θεοτόκου, στην οποία είχε αφιερώσει τη ζωή της, την απάλλαξαν από αυτόν. Η μετάνοιά της είχε γίνει δεκτή από τον Θεό. Παρακάλεσε τον αββά να έρθει στον ίδιο τόπο την επόμενη χρονιά έχοντας μαζί του τα Τίμια Δώρα και να μην πει σε κανέναν για τη συνάντηση αυτή. Πριν αναχωρήσει για το μοναστήρι του, προσευχήθηκαν μαζί και ο Ζωσιμάς είδε με δέος τη Μαρία, καθώς προσευχόταν, να είναι ανυψωμένη και να μην ακουμπάει τη γη.

Την Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς ο αββάς Ζωσιμάς, εκτελώντας την εντολή της οσίας έφθασε στον Ιορδάνη ποταμό έχοντας μαζί του το Σώμα και του Αίμα του Κυρίου. Η Μαρία φάνηκε από την άλλη όχθη του ποταμού· έκανε το σημείο του σταυρού πάνω του και μετά, βαδίζοντας πάνω στο νερό, έφθασε στον γέροντα που περίμενε. Μετέλαβε και είπε στον αββά να έρθει την ίδια μέρα και τον επόμενο χρόνο.

Μεγάλη δύναμη έχει η μετάνοια

 




ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 10.000 ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΠΑΤΡΙΝΟΥΣ, ΤΟ 1821.

 


Τήν Κυριακή 21 Ἀπριλίου, Ε’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἐτελέσθη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Πολιούχου τῶν Πατρῶν, Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ἒκανε συγκινητική ἀναφορά στήν θυσία τῶν 10.000 χιλιάδων καί πλέον Πατρέων, σφαγιασθέντων τό 1821 καί ἀνέγνωσε τήν Ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,  γιά τόν ὁρισμό τοῦ Ἐπισήμου Ἑορτασμοῦ, ἐκφράσας τίς θερμές καί εὐγνώμονες εὐχαριστίες του πρός τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμον καί τούς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Ἀρχιερεῖς.

Ἐν συνεχείᾳ, ἐτελέσθη τό πάνδημο μνημόσυνο τῶν Σφαγιασθέντων καί τέλος, μπροστά στό μνημεῖο πού ἐστήθη πρός τιμήν  τους, ἀνεπέμφθη ἐπιμνημόσυνη δέηση καί ὁ Σεβασμιώτατος κατέθεσε δάφνινο στεφάνι ἐκ μέρους τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῶν Πατρῶν.

Στό ἱερό Μνημόσυνο παρέστη καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος προσῆλθε ἀπό ἂλλον Ἱερόν Ναόν, ὃπου ἐλειτούργησε.

Στούς ἑορτασμούς συμμετεῖχαν Ἐκπρόσωποι Πολιτικῶν καί Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καί Φορέων καί πλῆθος κόσμου.

Συγκινητική ἦτο ἡ παρουσία τῶν Πατριωτικῶν Συλλόγων, μέ τίς Ἐθνικές Ἐνδυμασίες, μέ τίς Σημαῖες καί τά Λάβαρα.


«ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΑΤΡΕΩΝ ΠΟΥ ΣΦΑΓΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΟ 1821».


Τοῦ

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν

κ.κ. Χρυσοστόμου.


            Ἀγαπητοί μου,

Τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1821 βάφτηκε τό ἁγιασμένο, ἀπό τήν θυσία τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, χῶμα τῶν Πατρῶν, μέ τό αἷμα χιλιάδων Πατρέων, οἱ ὁποῖοι φρικτῷ καί μαρτυρικῷ θανάτῳ διά πυρᾶς καί μαχαίρας ἐτελειώθησαν ἀπό τούς αἱμοσταγεῖς καί βαρβάρους Τούρκους κατακτητάς.

Πολλοί ἐπωλήθησαν ὡς δοῦλοι καί ἂλλοι ἐξεπατρίσθησαν, ἀφήνοντας πίσω τους, ἀποκαΐδια καί τά μαρτυρικά σώματα τῶν ἰδικῶν τους ἀνθρώπων.

Οἱ σφαγές συνεχίστηκαν καί τίς ἑπόμενες ἡμέρες τοῦ ἒτους ἐκείνου, τοῦ 1821 δηλαδή. Τό αἷμα ἒρρεε ποταμηδόν ἀπό τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἓως καί τήν Μεγάλη Παρασκευή.

Ὁ Ἰ.Φιλήμων ἀναφέρει: «…Αἱ παραλίαι, οἱ ἁγροί καί οἱ χάνδακες τῆς πεδιάδος ἐπληρώθησαν ἀνδρῶν, γυναικῶν καί παιδίων. Ὃποιον οἱ Τοῦρκοι συνελάμβανον ἢ κατακρεούργουν ἢ ἒρριπτον χαμαί καί ἒσφαττον ὡς ζῶον. Τά θυσιαστήρια τοῦ Θεοῦ μετέβαλον εἰς ἀποπάτους καί εἰς καταγώγια ἀσελγείας, τάς ἁγίας εἰκόνας τῶν ναῶν συντρίβοντες καθύβριζον καί διά τῶν ἱερῶν ἀμφίων περιέβαλον τούς κύνας, πατέρα δε καί υἱόν, τόν Μῆτρον Βεγουλόπουλον, ἀναπείραντες (ἀφοῦ τούς σούβλισαν, δηλαδή) ἢναψαν πυράν καί τούς αἰχμαλώτους Ἓλληνας ἐβίασαν, ἳνα ψήσωσι τούτους, τόν ἓνα κατόπιν τοῦ ἂλλου…»

Ἐνῶ ὁ Πουκεβίλ γράφει χαρακτηριστικά: «…Οὐδέποτε παρετηρήθη θέαμα τόσον φρικῶδες! Πτώματα ἂνευ κεφαλῶν, μέλη διεσπαρμένα, τεμάχια σαρκῶν ἐδείκνυον τά ἲχνη τῆς ὁδοῦ, ἣτις ἦγεν εἰς τό κέντρο τῶν ἀνθρωποφάγων. Ἐκεῖ, ὡλίσθαινεν ὁ διαβάτης πατῶν ἐπί ἓλους ἐκ πεπηγότος αἳματος κεκαλυμμένου ὑπό σποδοῦ. Περαιτέρω ἒδει νά διαβῇ τις ρύακας ἐξ‘ ἐλαίου, οἲνου καί οἰνοπνεύματος. Ἀλλαχοῦ, ἡ ὁδός ἦτο πλήρης ἐπίπλων καί ἐμπορευμάτων κατακαέντων. Ἳνα ἀποφύγωμεν τά καταρρέοντα τείχη ἒπρεπε νά προχωρήσωμεν ἑλικοειδῶς, ὃτε ἀφικομένων ἡμῶν ἐκεῖ ὃπου δερβίσης τις κρατῶν κεφαλήν παρουσιάζεται ἐνώπιον τοῦ Προξένου καί ὑβρίζει αὐτόν. Στρατιῶται καί μαῦροι πλήρεις λαφύρων ἢ σύροντες ἀπό τῆς κόμης γυναίκας καί παιδία, ἐπλήρουν τήν ἀτμόσφαιραν διά τῶν ἀλαλαγμῶν αὐτῶν. Ἂ! Ὂχι! Οὐδέποτε τοιαῦται εἰκόνες ἒθλιψαν τήν ὃρασιν τῶν ἀνθρώπων…».

Οἱ περιγραφές τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων καί τῶν ἱστορικῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης Ἑλλήνων καί  ξένων, ἀλλά καί τῶν μεταγενεστέρων ἱστορικῶν, οἱ ὁποῖοι περιέγραψαν καί διέσωσαν τά φρικτά καί ἀποτρόπαια γεγονότα, συγκλονίζουν διαχρονικά, ὂχι μόνο τόν Ἑλληνικό Λαό, ἀλλά καί κάθε ἂνθρωπο, ὃπου καί ἂν εὑρίσκεται, ἀδιακρίτως καταγωγῆς, γλώσσης ἢ θρησκείας.

18/4/24

π. Μάρκος Τζανακάκης: Ιούδας - διαχρονικό προδοτικό πρότυπο

 


Παρακολουθήστε την Πνευματική Ομιλία του π. Μάρκου Τζανακάκη με τίτλο: "ΙΟΥΔΑΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ".

Η Ομιλία έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσας Μασταμπά Ηρακλείου Κρήτης) την Δευτέρα 15 Απριλίου 2024.

Ο π. Μάρκος Τζανακάκης είναι Αρχιμανδρίτης, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.

Σύλλογος «Φίλοι του Αγίου Όρους Ηρακλείου»