4/7/14

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ;



.....
Αυτό δε βλέπουμε, την αναγκαιότητα δηλ. της εργασίας και στον απόστολο των Εθνών, τον Παύλο, ο οποίος αν και ο χρόνος του ήταν αναγκαίος περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο, αν και οι πιστοί θεωρούσαν ευλογία να του χορηγούν τα προς το ζην, αυτός εργαζόταν την τέχνη του σκηνοποιού για να δίνει πρώτος το παράδειγμα, αναφέροντας τα εξής χαρακτηριστικά ο ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων: «Αργυρίου ή χρυσίου ή ιματισμού ουδενός επεθύμησα. Αυτοί γινώσκετε ότι ταις χρείαις μου και ταις ούσι μετ' εμού υπηρέτησαν αι χείρες αύται» (Πράξ. Απ. Κ' 33-34), δηλ. Ασήμι ή χρυσάφι ή ρουχισμό, τίποτε από αυτά δεν επιθύμησα. Εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε ότι για τις ανάγκες τις δικές μου και τις ανάγκες εκείνων που ήταν μαζί μου, υπηρέτησαν τα ροζιασμένα αυτά χέρια.
 

Αλλά αυτόν τον αποστολικό τρόπο ζωής τον βλέπουμε σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Ουδέποτε υπήρξε Άγιος που να εργάστηκε παράνομο επάγγελμα και ουδέποτε θα εμφανιστεί Άγιος που να ζει εις βάρος των άλλων. Και πάλι εδώ ο λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος: «Ότι εί τις ού θέλει εργάζεσθαι μηδέ εσθιέτω» (Β' Θεσσ. Γ' 10). Δηλ. όποιος δεν θέλει να εργάζεται, δεν πρέπει ούτε και να τρώει.
 

Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το κεφάλαιο του επαγγέλματος για τον συνειδητό Χριστιανό δεν αποτελεί μια απλή παρένθεση, δοθέντος ότι η ίδια η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί μας κάνει θέλοντας και μη να αναθεωρούμε τις προς το θέμα απόψεις μας.
 

Θα κλείσουμε με τούτο. Όποιο λειτούργημα και επάγγελμα εάν εργάζεται κανείς, θα πρέπει να προσκαλεί ως συνέταιρο τον ίδιο τον Ιησού. Αυτός θα τον ευλογεί, θα τον διαφυλάττει, θα τον κάνει να προκόπτει στο επαγγελματικό και κοινωνικό του πεδίο.
 

Και ας μη λησμονούμε ότι ο τεμπέλης δεν γνωρίζει την απόλαυση της αναπαύσεως, διότι δεν την δοκίμασε ποτέ.
 

Αλλοίμονο δε στον άνθρωπο που η μόνη του απόλαυση από την εργασία του είναι ο μισθός του.
Αμήν.

 
Αρχιμ. Ιωήλ  Κωνστάνταρος
Mail: ioil.konitsa@gmail.com
Κόνιτσα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: