Γιατί ο Χριστός είπε στον Απόστολο Πέτρο : "και δώσω σοι τας κλεις της βασιλείας των ουρανών";
Γιατί δεν είπε "το κλειδί", αλλά χρησιμοποίησε πληθυντικό αριθμό;
Όμορφη ερώτηση, που μας δίνει την ευκαιρία, να τοποθετηθούμε πιο σφαιρικά και να τονώσουμε το Ορθόδοξο φρόνημα μας και την Πίστη μας. Να μπορέσουμε να πάρουμε θάρρος και να προχωρήσουμε στον πνευματικό μας αγώνα. Αντί άλλης θεολογικής τοποθέτησης, θα χρησιμοποιήσουμε ένα κείμενο* από τον Συναξαριστή του Τριωδίου, υπό Ματθ. Λάγγη, σελ. 409.
......
Τα κλειδιά είναι πολλών ειδών, αυτό θέλει να πει. Το κλειδί μπορεί να είναι χρυσό, μπορεί να είναι σιδερένιο, μπορεί να είναι και ξύλινο ακόμα. Το ξύλινο, είναι του φτωχού. Ο φτωχός με τη φτώχεια του μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο. Το χρυσό είναι του πλουσίου. Ο πλούσιος χρησιμοποιώντας σωστά τον πλούτο του, μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο, να σωθεί. Το σιδερένιο, ας πούμε ότι είναι όλες οι άλλες κατηγορίες των ανθρώπων, που δεν είναι ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί. Και εκείνοι μπορούν να «ανοίξουν» τον Παράδεισο, να σωθούν. Ώστε εύκολα μπορεί να σωθεί και φτωχός και πλούσιος και κάθε άνθρωπος! Ω! Παράδεισε, μπορούμε να σε κερδίσουμε αλλά δεν μπορούμε να σε καταλάβουμε!
Τι κρίμα αλήθεια για λίγα, για ελάχιστα πράγματα, να κινδυνεύουμε να τον χάσουμε, έχοντας τα «κλειδιά» στα χέρια!! Έναν Παράδεισο για μιας ώρας χαρά! Τι κρίμα!
O Xριστός ατενίζει από τα ύψη του Σταυρού όλους τους ανθρώπους της γης και λέει. «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο».! (Ιωανν ις,33)
Ο Παράδεισος, είναι για όλους μας. Λίγη προσπάθεια χρειάζεται. Αμήν.
* του Ηλία Μηνιάτη, εκκλησιαστικού ρήτορα και Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων, +1714, ελαφρώς διασκευασμένο κατά το λεκτικό και προσαρμοσμένο, ως προς την ερώτηση.
ΠΗΓΗ: www.pentapostagma.gr
Γιατί δεν είπε "το κλειδί", αλλά χρησιμοποίησε πληθυντικό αριθμό;
Όμορφη ερώτηση, που μας δίνει την ευκαιρία, να τοποθετηθούμε πιο σφαιρικά και να τονώσουμε το Ορθόδοξο φρόνημα μας και την Πίστη μας. Να μπορέσουμε να πάρουμε θάρρος και να προχωρήσουμε στον πνευματικό μας αγώνα. Αντί άλλης θεολογικής τοποθέτησης, θα χρησιμοποιήσουμε ένα κείμενο* από τον Συναξαριστή του Τριωδίου, υπό Ματθ. Λάγγη, σελ. 409.
......
Τα κλειδιά είναι πολλών ειδών, αυτό θέλει να πει. Το κλειδί μπορεί να είναι χρυσό, μπορεί να είναι σιδερένιο, μπορεί να είναι και ξύλινο ακόμα. Το ξύλινο, είναι του φτωχού. Ο φτωχός με τη φτώχεια του μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο. Το χρυσό είναι του πλουσίου. Ο πλούσιος χρησιμοποιώντας σωστά τον πλούτο του, μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο, να σωθεί. Το σιδερένιο, ας πούμε ότι είναι όλες οι άλλες κατηγορίες των ανθρώπων, που δεν είναι ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί. Και εκείνοι μπορούν να «ανοίξουν» τον Παράδεισο, να σωθούν. Ώστε εύκολα μπορεί να σωθεί και φτωχός και πλούσιος και κάθε άνθρωπος! Ω! Παράδεισε, μπορούμε να σε κερδίσουμε αλλά δεν μπορούμε να σε καταλάβουμε!
Τι κρίμα αλήθεια για λίγα, για ελάχιστα πράγματα, να κινδυνεύουμε να τον χάσουμε, έχοντας τα «κλειδιά» στα χέρια!! Έναν Παράδεισο για μιας ώρας χαρά! Τι κρίμα!
O Xριστός ατενίζει από τα ύψη του Σταυρού όλους τους ανθρώπους της γης και λέει. «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο».! (Ιωανν ις,33)
Ο Παράδεισος, είναι για όλους μας. Λίγη προσπάθεια χρειάζεται. Αμήν.
* του Ηλία Μηνιάτη, εκκλησιαστικού ρήτορα και Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων, +1714, ελαφρώς διασκευασμένο κατά το λεκτικό και προσαρμοσμένο, ως προς την ερώτηση.
ΠΗΓΗ: www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου